Pierwsze czytanie:  1 Syr 27,4-7

Drugie czytanie: 1Kor 15, 54b-58

Ewangelia: Łk 6,39-45

Drodzy Miłośnicy Słowa Bożego!

„Czemu widzisz drzazgę w oku brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz”?( Łk6,41)

Powyższy proces, psychologia nazywa po prostu projekcją. Jest to jeden z mechanizmów obronnych człowieka mających chronić go przed konfrontacją z prawdą jego rzeczywistości wewnętrznej. Możemy trochę humorystycznie powiedzieć, że Jezus zna się na psychologii. Ale chyba musimy pójść trochę głębiej, tym bardziej, że On sam tak czyni.

Jezus poprzez  całe swoje nauczanie pragnie przybliżyć nam kim naprawdę jesteśmy a także rzucić Boże światło na nasze codzienne problemy.  Niewątpliwie czasem jakaś wada, słabość czy też odmienność naszego bliźniego spędza nam sen z oczu. Ewangelia VIII niedzieli okresu zwykłego  chce przyjść nam z pomocą, byśmy mogli uwolnić się od niepotrzebnego ciężaru, który na siebie wzięliśmy. Po pierwsze, czasem o wiele łatwiej zająć się kimś innym; a po drugie, być może za mało jesteśmy otwarci na fakt iż ta druga osoba niesie w sobie jakąś tajemnicę, do której  po prostu nie mamy dostępu. Szacunek wobec tej tajemnicy, jest chyba jedną z pożądanych postaw, w sytuacji gdy korci nas by ferować wyroki i naprawić czyjeś życie. Musimy być  także świadomi, że nie zawsze nasze zmysły informują nas o prawdziwej rzeczywistości. Uznanie tego z pokorą może uchronić nas od niepotrzebnych spięć z innymi z powodu „drzazgi” i dać nam więcej przestrzeni na zajęcie się „swoją belką”.

Na koniec posłuchajmy słów libańskiego filozofa Rene Habachi: „Osoba ludzka jest jak ogromne mieszkanie, o nieznanych zakamarkach, które wypełniają jej wymiar wewnętrzny. Nigdy nie wiemy  wszystkiego o innym człowieku, nawet nam najdroższym… zwłaszcza nam najdroższym. W każdej miłości kryje się tajemnica. Gdy inni ludzie przestają być dla nas tajemnicą, to znaczy, że my utraciliśmy swoją tajemnicę.

Tak, Jezus nam dziś mówi: „Nigdy nie wiemy wszystkiego o innym człowieku”.