Ewangelia (Mt 21, 33-43) Przypowieść o dzierżawcach winnicy

Przypowieść o robotnikach w  winnicy Jezus wygłasza do arcykapłanów i starszych ludu, czyli do tych, którzy byli za ten lud odpowiedzialni. W rzeczywistości, każdy z nas jest za kogoś odpowiedzialny, za siebie i za innych. Bóg nie boi się powierzać nam swoich dóbr, swoich bogactw. Zostawia je nam, jako swoją winnicę- piękną, pełną Jego starań. Zostawia i “odjeżdża”, tzn. obdarza tak wielkim zaufaniem. Oczekuje tylko wzajemności. Jego ufność, ma zrodzić naszą ufność. Jego oddanie się nam, ma zrodzić w nas oddanie Mu wszystkiego. Nic na własność…Gdy zaczynamy zatrzymywać coś dla siebie, natychmiast to tracimy, bo dobro nie jest przecież nasze…

“W Domu Ojca mego jest mieszkań wiele…”, wiele pięknych winnic, które rosną po to, by cieszyć Jego oczy. Nie róbmy więc “Z Domu Ojca targowiska”, kupcząc Jego własnością…