Ewangelia: Łk 14, 1.7-14

Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony

Drodzy Miłośnicy Słowa Bożego!

Ewangelia XXII niedzieli roku C przedstawia nam Jezusa, który przyjął zaproszenie faryzeusza, aby spożyć posiłek w dzień szabatu. Gdy inni zaproszeni wybierali dla siebie najbardziej dostojne pierwsze miejsca Jezus pouczył ich, aby nie czynili tego, puentując: Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony.

Jak możemy zrozumieć naukę Jezusa. Czy wystarczy zająć ostatnie miejsce i to już  będzie wypełnieniem Jego nauki? Sprawa chyba nie wygląda tak zero-jedynkowo. Zajmując ostatnie miejsce, ale kalkulując iż mi to się opłaci, bo przeniosą mnie w górę, nie jest także zbyt ewangeliczne.

Czyż nie musimy zadać sobie pytania o wiele bardziej dotykającego naszych intencji i zamiarów. Faryzeusze przepychali się o miejsce dlatego, iż uważali siebie za lepszych od innych pod wieloma względami, niestety też w sferze pobożności. Kiedyś ktoś opowiadał nam humorystyczną historię, jak to panie w kościele przepychały się by postawić swoje kwiaty jak najbliżej ołtarza, bo przecież to mój bukiet jest najlepszy.

Jezusowi chyba chodzi, o pytanie dlaczego muszę zając pierwsze miejsce, dlaczego moje kwiaty chcę umieścić jak najbliżej ołtarza. Zadając sobie takie niebanalne pytania mamy szansę odkryć nasze prawdziwe zdanie na temat siebie  i innych. Mamy też szansę prosić Jezusa, by ukazał mi moją prawdziwą wartość i to co zniekształca jej przeżywanie w nas. I dlatego chrześcijaństwo jest takie piękne, gdyż nie zatrzymuje się na pozorach rzeczy zewnętrznych