EWANGELIA Mt 14, 22-33

Nasze życie karmelitańskie wielokrotnie przenosi nas w przestrzeń samotności; w to doświadczenie Jezusa, ponieważ “gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa”. Jezus w dzisiejszej Ewangelii jest sam, sam jeden na “górze modlitwy”. Ale nie jest sam po to, aby zajmować się swoimi problemami. Jezus w swojej samotności widzi uczniów, którzy samotnie zmagają się z burzą; widzi świat, który jest rozdarty i zagubiony. Modlitwa jest spotkaniem dwóch samotności. Ile razy oczekujemy, że Jezus wkroczy i uciszy burze…

Świat nie zmieni się przez to, że zdobędziemy większe umiejętności wiosłowania. To uczniowie potrafili doskonale, ale burza milknie, gdy wkracza Jezus. Moje serce ogarnia pokój, gdy On jest obecny. Zewnętrzne zagrożenia nie mają większego wpływu na nas, gdy On Książe Pokoju jest w nas.