Niedziela palmowa

Pierwsze czytanie:   Iz 50, 4-7  Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i wiem, że nie doznam wstydu.

Drugie czytanie:  Flp 2, 6-11 Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył.

Ewangelia: Łk 22, 14 – 23, 56 Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa

Drodzy Miłośnicy Słowa Bożego!

Poprzez liturgię niedzieli Męki Pańskiej rozpoczynamy obrzędy liturgiczne Wielkiego Tygodnia, w których celebrować będziemy misterium Paschy Chrystusa. Gest trzymanych w naszych dłoniach gałązek przenosi nas do Jerozolimy i stajemy pośród tłumu witającego Jezusa wjeżdżającego na osiołku do miasta Dawidowego. Słyszymy okrzyki Hosanna na Jego cześć. Czy ktoś by uwierzył, że za kilka dosłownie dni, okrzyki będą wychodzić z ust tych samych osób, ale ich treść będzie krańcowo inna: Ukrzyżuj. Precz. Na krzyż z Nim.

Niestety tacy jesteśmy, to nie tylko dotyczy owego pokolenia współczesnego Jezusowi. To także dotyczy nas. Dlatego chciałam przetoczyć słowa, które znalazłam w jednej z książek o tematyce lecito divina^*:

„Cichy i pokorny Panie Ty wiesz jak zmienne są nasze uczucia.

Dobrze wiesz, że z taką samą łatwością z jaką przyjmujemy Cię w radości, prawie natychmiast skazujemy Cię na śmierć.

Spaw, aby opowiadanie o Twojej Męce wyryło w nas Twoje cierpiące Oblicze, abyśmy patrząc na Ciebie uczyli się jak trwać przy Tobie i nie ulec pokusie wycofania się przed niespodziewanie dopadającym nas  na drogach naszej codzienności cierpieniem.

Naucz nas  Panie unikania łatwych dróg ucieczki i spraw byśmy wreszcie nauczyli się wierzyć, że Boży plan zbawienia dla każdego z nas jest arcydziełem miłości, także wówczas, gdy stoi w sprzeczności z naszymi oczekiwaniami…”.

Obyśmy  zawsze patrzyli na Jezusa i nigdy nie wycofali się z relacji z Nim.

^*Lectio divina na każdy dzień roku cz. 3  Giorgio Zevini Pier Giordano Cabra s.560