Kiedy wszystko zachwyca, to podziw nie ma jednej nazwy,

Wiele nazw, wiele słów, wszystkie dobre.

Kiedy wszystko zachwyca, to serce jest zbyt pełne,

Nic nie jest konkretne, wszystko jest piękne.

Oczy są jak kamery niestrudzone,

A usta niemal bez ustanku otwarte.

Uszy – czujne i gotowe w każdej chwili,

By wyłapać każdą nutę piękna.

Skóra jakby chłonęła całe dobro,

A nogi chętne do biegu.

Kiedy wszystko zachwyca,

To nie umiem nadawać nazw.

Kiedy wszystko zachwyca,

To serce rośnie i rośnie.

Kiedy wszystko zachwyca,

To mam pewność, że nie jestem tylko ja,

Ale On i ja.

Żuławy Wiślane,

28.06.2013 r.