Pierwsze czytanie:  Dz 5, 27b-32. 40b-41 Cierpienie dla Imienia Jezusa

Drugie czytanie:  Ap 5, 11-14 Chwała Baranka

Ewangelia: J 21, 1-19 Trzecie zjawienie się Zmartwychwstałego apostołom

Drodzy Miłośnicy Słowa Bożego!

W trzecią niedzielę Wielkanocy i  w trzecie spotkanie apostołów ze Zmartwychwstałym, proponuję spojrzeć na tę scenę ewangeliczną, zwracając uwagę na trzech apostołów: Piotra, Jana i Tomasza. Spróbujemy także zrozumieć co mówi nam to spotkanie o tajemnicy Kościoła.

Zacznijmy od Tomasza. Obecność Tomasza nad Jeziorem Tyberiadzkim jest bardzo znacząca. Możemy prześledzić ewolucję jego wiary. W momencie pierwszego zjawienia się Jezusa, Tomasz nie był obecny pośród wspólnoty apostołów. Za drugim razem dotknął ran Jezusa i uwierzył w Zmartwychwstanie, obecnie zaś, gdy Jezus zjawia się trzeci raz, Tomasz jest tam gdzie powinien być: razem ze swoimi braćmi. Możemy więc wnioskować, iż wiara w Żyjącego Mistrza wyrwała naszego „niedowiarka” z samotności, rozpaczy i rozpamiętywania porażki ucieczki spod Krzyża i poprowadziła do nadziei przebaczenia oraz doświadczenia wspólnoty, odnawiając więź z Bogiem i bliźnimi.

Kolejnych dwóch apostołów zestawmy razem ze sobą. Piotr i Jan są pierwszymi, którzy widzieli pusty grób. Nie wiemy co dokładnie przeżywali, ale możemy się domyślać, iż pomiędzy Janem, który do końca trwał przy Jezusie i Piotrem, który wyparł się mistrza zaistniała szczególna relacja. Widzimy to już pierwszego dnia po szabacie,  gdy Jan, który jako młodszy szybciej dobiegł do pustego grobu, czeka na  poruszającego się wolniej Piotra. Mimo całego dramatu zdrady Jan okazuje szacunek Piotrowi, jako naznaczonemu pod Cezareą Filipową na fundament, pod budowlę Kościoła. Nie wiemy, czy Jana drążyły pytania o to czy to wszystko jest aktualne po Zmartwychwstaniu, ale możemy przypuszczać iż Piotr, który doświadczył swojej chwiejności, mógł przeżywać takie wątpliwości.
Jezus potwierdza wybór Piotra. Pierwszy pośród apostołów przeszedł swego rodzaju przemianę i doświadczył tego, iż ludzka wola jest bardzo słaba. Widzimy to po w słynnym dialogu:

-Agapas me?- pyta Jezus,
– Filo se. – odpowiada Piotr.

Piotr zdaje sobie sprawę, iż miłowanie Jezusa jest możliwe tylko z pomocą Mistrza.

Ewangelia Trzeciej niedzieli wielkanocnej mówi mi iż wspólnota Kościoła jest miejscem mojej relacji z Jezusem, że nie jest prawdą zdanie, które jest na ustach wielu: Jezus tak – Kościół nie. Poza tym miejscem działania Jezusa jest  także, tak jak w przypadku Piotra, prawda o mnie samej jako o słabym człowieku, dotkniętym grzechem pierworodnym, ale  odkupionym drogocenną Krwią Baranka. Jemu cześć i chwała na wieki.