Pragniemy podzielić się z Wami naszą radością w związku z obchodami 65 – lecia Pierwszej Profesji Matki Eugenii od Miłosierdzia Bożego. To drugi taki Jubileusz w historii naszej wspólnoty, poprzedni odbył się w 2018 roku i dotyczył ś.p. siostry Krystyny od Krzyża.

Historycznie rzecz ujmując Matka Eugenia złożyła swoje Pierwsze Śluby Zakonne 12 kwietnia 1957 roku w Karmelu Poznańskim, ale główne obchody miały miejsce w sobotę 23 kwietnia przed Uroczystością Miłosierdzia Bożego.

Jakimi szlakami wiódł ją Jezus do ziemi Karmelu? Matka Eugenia, czyli Teresa  Kubiak urodziła się w 15 września 1937 roku w Karnówku k. Nakła nad Notecią (dzisiejsze województwo kujawsko – pomorskie) jako ósme najmłodsze dziecko Marianny i Franciszka. Gdy mała Terenia miała 2 lata wybuchła II wojna światowa. Większość rodziny została skierowana do obozu pracy w Potulicach, a Teresa wraz z dziadkami znalazła schronie u wujostwa. Po czterech latach rozstania rodzina połączyła się na nowo, wróciwszy do swojego domu.  W wieku ośmiu lat Teresa  po raz pierwszy odczuła powołanie do życia zakonnego, a miało to miejsce podczas spotkania  w klasztorze ze swoją starszą siostrą Łucją, która została elżbietanką i przyjęła imię – siostra Gerarda.

Gdy siódmej klasie szkoły podstawowej  na lekcji języka polskiego Teresa czytała na głos opis defilady pierwszomajowej na Placu Czerwonym w Moskwie, w pewnym momencie przejęzyczyła się i w uszach uczniów zabrzmiały słowa: „…wówczas padła komenda i oczy wszystkich zwróciły się na Karmel!” Pierwotnie oczywiście oczy wszystkich miały zwrócić się na Kreml, a jednak Teresa, która już interesowała się duchowością karmelitańską i właśnie była w trakcie zapoznawania się z biografią założycielki  sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus, dokonała małej ale jakże znaczącej pomyłki lingwistycznej. Tak, rzeczywiście jej oczy coraz bardziej kierowały się ku Górze Karmel…

Niestety czasy wprowadzania w Polsce ideologii marksistowskiej nie sprzyjały wyjawieniu prawdziwych planów Teresy, która po otrzymaniu świadectwa dojrzałości pragnęła rzeczywiście oddać swoje życie Bogu w Zakonie Karmelitańskim.  Wyjawienie swoich prawdziwych planów mogło równać się niedopuszczeniu do matury, ale też jej niezaliczeniu. Z tego też względu w rubryce ankiety Teresa wpisała, iż pragnie podjąć studia psychologiczne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jak sama zaznacza studia, które przygotowują do pomocy ludziom były bliskie jej prawdziwym planom, które odnosiły się do duchowej pomocy potrzebującym łaski duszom ludzkim.

Jednak w październiku, gdy rozpoczął się rok akademicki,  zamiast pojawić się w sali wykładowej, Teresa rozpoczęła pierwszy etap swojej formacji wstępując do Poznańskiego Karmelu. Był to 3 października 1955 roku. Po dwóch latach już jako siostra Eugenia od Miłosierdzia Bożego złożyła Pierwszą Profesję.

Eucharystii Jubileuszowej przewodniczył N.O. Delegat Wojciech Ciak OCD, a współkoncelebransem był ks. kanonik Mirosław Wdowiak- siostrzeniec Matki. Ksiądz jest proboszczem parafii w  Kołaczkowie (diecezja bydgoska). W kaplicy zgromadziło się około 30 osób z najbliższej rodziny Matki. W homilii Nasz Ojciec zaproponował ciekawy obraz odzwierciedlający duchową historię życia naszej Dostojnej Jubilatki.  Był on zaczerpnięty z księgi proroka Ezechiela (47,1nn): „Następnie zaprowadził mnie z powrotem przed wejście do świątyni, a oto wypływała woda spod progu świątyni w kierunku wschodnim, ponieważ przednia strona świątyni była zwrócona ku wschodowi”.  Obraz wzbierającej wody możemy odnieść – jak wyjaśniał Ojciec- do strumienia wody oznaczającej Miłosierdzie Jezusa wypływające z Jego przebitego boku. Właśnie przez ten nurt została pochwycona Matka Eugenia i jej powołaniem jest, by ta woda rozlewała się na pustyni ludzkich serc jakże często naznaczonych niewiarą i zwątpieniem. By wymadlać przemianę duchowo bezpłodnych ziem ludzkich  w urodzajną, żyzną glebę.  Wschód też ma swój wręcz dosłowny wymiar w życiu Matki związany z misją na Ukrainie, czy w Kazachstanie. Ojciec podkreślił, iż poprzez modlitwę  Matka wciąż jest otwarta na strumienie Bożego Miłosierdzia i trwa w przeżywaniu  tej łaski Bożej dla całego świata.