W nowennie do św. Teresy od Dzieciątka Jezusa zaprosiłyśmy przyjaciół naszego karmelu do uczestnictwa w dniu duchowości na temat małej drogi dziecięctwa duchowego.  Tak jak zawsze nasze spotkanie  rozpoczęliśmy Eucharystią, którą celebrował  ojciec Tomasz Rydzewski OCD z Wrocławia, prowadzący dzień duchowości.

W  homilii odnosząc się do czytań z dnia (obietnica Boga, że stanie się murem dla Jerozolimy, lęk uczniów Jezusa wobec zapowiedzi Jego męki)  ojciec ukazał duchowość  Małej Teresy jako zachętę,
by uczyć się od niej zaufania i zawierzenia Bogu, gdy ogarnia nas lęk, cierpienie, czy też brak nadziei.
To wszystko może doprowadzić do doświadczenia Boga jako ochraniającego nas muru obronnego,  jaki okalał umiłowane miasto Jeruzalem.

Podczas konferencji Ojciec wprowadzał słuchających w rozumienie istoty małej drogi, ostrzegając także przed niewłaściwym jej zrozumieniem.  Małą drogę nazwał – NIEZŁOMNĄ. Dlaczego?  Ponieważ ten kto nią kroczy mimo, że upada jest niezwyciężony poprzez to, że swoje upadki, grzechy i porażki wykorzystuje jako momenty szczególnego wołania o Bożą pomoc. Na przykładzie osoby,  która doświadczając niemocy wypełniania przykazań odeszła od Boga, Ojciec wskazał, że my poznając coraz bardziej swój realizm, czyli konflikt jaki przeżywamy w konfrontacji wielkich pragnień i naszej ludzkiej kondycji, możemy uniknąć popełnienia takiego błędu. Mamy Boga, który kroczy z nami naszą drogą, mamy sakramenty, mamy Małą Teresę i jej naukę.

Podczas spotkania z Ojcem po konferencji padło wiele pytań, odnośnie tego, jak w codziennym życiu iść za Jezusem małą drogą dziecięctwa duchowego. Te wszystkie nasze troski i pytania zawierzyliśmy Jezusowi podczas adoracji Najświętszego Sakramentu oraz koronki do Bożego Miłosierdzia. Wszyscy uczestnicy  opuszczając nasz karmel zostali obdarowani poświęconymi różami na znak tego, iż Mała Teresa chce być blisko nas w drodze za Jezusem.

Dziękujemy Ojcu  Tomaszowi za staranne przygotowanie tematu i podprowadzenie naszych uczestników do przyjaźni z małą Teresą i  za nadzieję, że nawet porażki mogą, dzięki zawierzeniu  Jezusowi, zostać pozytywnie wpisane w naszą drogę do świętości i  rozniecenie w nas na nowo wiary, że Bóg naprawdę spełnia nasze najskrytsze pragnienia.